پرسش: آیا با قرآن می توان بیماری را درمان نمود؟
پاسخ: قرآن بنابر آنچه که در خود آن مطرح شده، بعنوان برنامه زندگی برای کسانیکه می خواهند درست زندگی کنند و رستگار شوند نازل شده است. چیزیکه در قرآن برای مداوا از طریق قرآن هست درمان سحر زدگی است، و مقابله با رشک ورزیِ رشک ورزان، و بیماریهای فکری (انحرافات ناآگاهانه فکری ناشی از جو سازی افراد یا فرمانروایان) است، که سوره های «ناس» و «فلق» میباشد.
طب قرآني يكي از طبهاي موجود در جهان است كه شگفتي مي آفريند.
¤ در اين طب بسياري از جراحي ها نياز نبوده و با يك رژيم غذائي مناسب بيماري بهبوديخواهد يافت.
¤ داروهاي اين طب همان موادغذائي روزمره زندگي است و هيچگونه عوارض جانبي نخواهند داشت.
پرسش:چه آياتى در قرآن كريم درباره پزشكى و طبابت وجود دارد و آيا ما مى توانيم در معالجه امراض از قرآن استفاده كنيم يا نه؟
پاسخ: قرآن كريم، كتاب انسان سازى است و هدف آن، هدايت انسان به سوى كمال و برآوردن نيازهاى بشر در اين مسير است. اين هدف، عمدتاً در چند محور ازجمله: اعتقاديات، اخلاقيات و احكام، پى ريزى شده است; بنابراين، قرآن، كتاب كيهان شناسى، زيست شناسى، طبابت و... نيست، بلكه شأنش بالاتر از اين معنا است و اگر ديده مى شود كه گاه از مسائل علمى نيز در قرآن ذكرى به ميان آمده، به دليل مسائل ديگر است.
در مورد طبابت بايد دانست كه معالجه، به وسيله پزشك انجام مى گيرد; ولى شفا با خدا است. چه بسا معالجه صورت پذيرد، ولى شفايى در كار نباشد. شفا، گاهى از راه معمول آن، يعنى معالجه پزشك و خوردن دارو و گاهى از راه هاى ديگر به دست مى آيد; به عبارت ديگر، خدا شفا راگاه در عوامل طبيعى وگاه در معنويات و عوامل غير طبيعى قرار مى دهد.
قرآن نيز مى تواند عاملى معنوى براى شفاى امراض جسمى باشد. در اين مورد نيز هم خود قرآن اشاره دارد و هم از اهل بيت(عليهم السلام)روايات و احاديث متعددى به دست ما رسيده كه در بيمارى هاى جسمى به قرآن پناه مى بردند و يا بيماران را به قرآن ارجاع و پناه مى دادند و شفاى امراض را در آن جست و جو مى كردند
[1][1]. در اين جا دو نمونه از اين روايات را مى آوريم:
1. در كتاب طب الائمه از امام باقر(عليه السلام) نقل شده است كه فرمود: كسى را كه سوره «حمد» و «توحيد» درمان نكندهيچ چيز ديگرى درمان نخواهد نمود. هر دردى را اين دو سوره درمان مى كنند.
2. هم چنين در كتاب مكارم الاخلاق از امام صادق(عليه السلام) نقل شده كه حضرت فرمود:
«لَو قُرِأَتِ الحَمدُ عَلى مَيّت سَبعِينَ مَّرةً ثُمَّ رُدَّت فِيه الرُّوحُ ما كانَ عَجَباً»[2][2]; اگر پس از قرائت هفتاد بار سوره «حمد» بر مرده اى، زنده گردد، تعجّبى نيست.
[3][3]
قرآن نيز به شفاى معنوى و جسمانى بشر اشاره نموده است:
3. درباره عسل مى فرمايد: (
يَخرُجُ مِن بُطونِها شَرابٌ مُختَلِفٌ اَلونُهُ فيهِ شِفاءٌ لِلنّاسِ)
[6][6]
قرآن کتاب آسمانی و گفتار الهی است که برای هدایت بشر و رستگاری او بر پیامبر اکرم محمد مصطفی (صلی الله علیه و اله و سلم ) نازل شده است. اما چه کسی می تواند آن را بشناسد و برای مردم معرفی کند؟
در پاسخ می توان گفت: کسی که شاگرد و تربیت یافته مکتب وحی و بزرگ شده در دامن وحی باشد.
2) درمان روح وروان با قرآن:
انسان دارای دو نوع بیماری است
1- بیماری جسمانی وظاهری
2- بیماری روحی وباطنی.
بیماری اول توسط پزشک با داروهای طبیعی وشیمیایی نسخه می گرددکه گاهی انسان به وسیله آن دارو شفا می یابد وگاهی شفا نمی یابد بلکه برمریضی او افزوده می شود.
علی(علیه السلام) می فرماید:
« استشفوه من ادوائکم واستعینوا به علی لاوائکم فان فیه شفاء من اکبرالداءوهوالکفروالنفاق والغی والضلال» (خطبه 175)
ازقرآن برای دردهایتان درخواست شفا کنید وبا آن برمشکلات خود پیروز شوید. بدرستی که قرآن شفا برای بزرگترین درهاست که عبارتند ازکفر، دورویی ، بیراهه روی وگمراهی.
پس دل انسان به وسیله کفرودورویی وگناه زنگارمی بندد وبرای صیقل دادن آن باید به نورقرآن تمسک کرد.
نسبت به مریضی اول گفتیم که شاید پزشکی برای مریضی دارویی نسخه کند وآن دارو برای اوسودمند نباشد.
ولی امام (علیه السلام) می فرماید: قرآن داروی شفابخشی است که هیچگونه زیانی ندارد.
« والشفاء النافع» (خطبه 155)
ازاین هم بالاترقرآن دارویی است که اگرمریضی ازآن بنوشد دیگرترس ازمریضی ندارد.
«شفاءلایخشی اسقامه» (خطبه 189)
واز این هم بالاترقرآن دارویی است که پس ازآن دردی باقی نمی ماند.
«دواء لیس بعده داء» (خطبه189)
یعنی هرکس با داروی قرآن شفا پیدا کند هرگزمریض نخواهد شد وهرکس هم با قرآن شفا پیدانكند ديگر شفا پيدا نخواهد کرد.
پس با مطالعه روزانه قرآن زنگارهای غفلت وگناه را ازقلب خود زودوده وبا تفکردرآن بیماریهای روحی خویش را بیابیم وآنها را رفع کنیم.
آیا می دانید آواي اذان و قرآن با تاثير بر شنونده اثر درماني دارند
موسيقي‌هاي عرفاني كه به منظور ارتباط با خدا استفاده مي‌شوند باعث رفع خستگي و ايجاد آرامش شود.
موسيقي قادر است قدرت بيمار را براي تحمل درد افزايش دهد و مشكلات جنبي نظير دور بودن از خانواده و حضور در يك محيط بيمارستاني و عوارض بيماري و درد را به حداقل برساند.
فرد در محيط خارج از بيمارستان و مكانهاي مطلوب بارها موسيقي را شنيده و با شنيدن اين موسيقي در محيط كسالت‌بار و همراه با درد بيمارستان احساس خوشايندي به وي دست خواهد داد.
منشا بسياري از بيماريها ، استرس و آشفتگي هاي دروني است و معنويت مي تواند راه حلي براي برخي از مشکلات فيزيکي و رواني باشد.
امروزه با پيشرفت تکنولوژي و با توجه به مشغله کاري افراد و دور شدن از امور معنوي ، شاهد درجاتي از استرس و اضطراب در اکثر افراد جامعه هستيم.
زماني که انسان مضطرب است ، آدرنالين در بدن او رها مي شود که قند خون و فشار خون را افزايش داده ، موجب انقباض عروقي مي شود و در ضمن محرکي براي انواع سرطان است.
راه حلي که کتاب آسماني مسلمانان " قرآن " در اين رابطه ارايه مي کند ، به ياد خالق بودن در تمامي لحظات زندگي است که مشخص شده بهترين و آسانترين روش رهايي از بيماريهاي عصر تکنولوژي مثل اضطراب و استرس است
تاثير دين و معنويت بر سلامت جسم و روان ... عمومي
آيا دين و معنويت تاثيري بر سلامت جسم و روان انسان و بهبود سلامت خانوادگي و اجتماعي او دارد؟
آيا آموزه‌هاي مذهبي و الگوهاي فکري و رفتاري پيامبران الهي و پيشوايان ديني، مي‌تواند تحمل‌پذيري صبورانه و آگاهانه ما را در برابر حوادث تلخ و شيرين زندگي تقويت کند و ما را در مديريت مطلوب‌تر فشارهاي رواني کمک کند؟
آيا اعتقادات و پايبندي‌هاي صحيح ديني و رشد معنويت مي‌تواند تضمين‌کننده آرامش، نشاط و اميدواري بيشتر ما در زندگي باشد؟
اينکه بسياري از ما مدعي دين‌داري هستيم اما علي‌رغم چنين ادعايي، اثربخشي چنداني را از آن در کاهش مشکلات عاطفي، رواني و فکري خود نمي‌بينيم ناشي از چيست؟ و ده‌ها پرسش ديگر که در اين مجال نمي‌گنجد.
تاثير آواي قرآن بر كاهش درد سزارين ... تحقيقات پزشکی
به گزارش سايت انجمن درمانگران ايران از معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشكي تبريز، آواي قرآن، درد بعد از اعمال جراحي را كاهش مي دهد.
پژوهشگران دانشگاه علوم پزشكي تبريز، با تحقيق بر روي 56 زن بستري در بيمارستان هاي اين شهر، به نتايج جالبي، در مورد تأثير آواي قرآن بر روي كاهش درد بيماران جراحي شده، دست يافتند.
اين نتايج نشان مي دهد كه زنان جراحي شده در بخش هاي سزارين، با شنيدن آواي الهي قرآن كريم، درد كمتري را متحمل مي شدند و شدت درد آنان بعد از عمل جراحي، به نحو شگفت آوري، كاهش مي يافت.
اين بيماران، در واقع، در مقايسه با ديگر بيماران، احساس نياز كمتري به داروهاي مسكن، پيدا مي كردند.
پخش آواي قرآن براي ديگر بيماران بعد از اعمال جراحي، از سوي اين گروه از محققين، توصيه شده است.
چنين نتايجي، حاكي از تأثير قوي و ماندگار آواهاي قرآني، بر روي سيستم عصبي و روح و روان بيماران است.
تاثير نماز بر شادابي جسم و روان ... نماز و پزشکی از زبان قرآن كريم
پيامبر اكرم (ص) :
“ مومن ، شوخ و لبخند بر دهان باشد و منافق بدخلق و گره بر ابرو .”
امروزه ضرب المثل ايراني “ خنده بر هر درد بي درمان دواست ” مصداق كاملا علمي پيدا كرده است . دانش پزشكي در قرن حاضر به وضوح مي داند اشخاصي كه اصطلاحا يك لب و هزار خنده گفته مي شوند ، نسبت به آنان كه به اصطلاح با خودشان نيز قهرند ! و نسبت به زندگي بدبين و عبوس هستند ، بسيار كمتر دچار بيماري هاي جسمي و رواني مي شوند .
به اين ترتيب هر عاملي كه شادابي را به انسان هديه كند ، در واقع به سلامتي جسم و روان او كمك كرده است . اما نكته بسيار مهمي كه دانش طب به بشر آموخته است ، اين مطلب است كه شادابي و افسردگي انسان پيش از آنكه تحت كنترل اراده او باشد ، زير فرمان تغييرات مواد شيمايي در سلسله اعصاب مركزي انسان است و ما اين مطلب را در ادامه مباحث “ 40 نكته پيرامون نماز ” از جمله مبحث “ تعادل ناقلهاي عصبي ” روشن تر خواهيم كرد .
اما در اينجا ذكر همين نكته كافي است كه مثلا افزايش يك ماده شيميايي به نام “ دو پامين ” در بدن سبب مي شود ، انسان بدون آنكه خود بخواهد ، دچار ناراحتي و كاهش اين ماده نيز سبب شاد شدن غير ارادي انسان خواهد شد .(1)
بعنوان مثال ، عصبانيت و ناراحتي غير ارادي و بدون علت صبحگاهي كه حالت شديد آن بعنوان ملانكولي يا همان ماليخوليا ( افسردگي درونزاد صبحگاهي ) شناخته مي شود ، در اثر تغييرات و كم و زياد شدن همين مواد شيميايي بوقوع مي پيوندد.
اما از جمله اين مواد شيميايي داخل بدن كه به طور غير ارادي سبب شادي انسان مي شود و به او شعف و نشئه بي نظير مي بخشد ، ماده اي به نام “ كورتيزول مي باشد كه ميزان آن در داخل بدن انسان در ساعات سحرگاهي بشدت افزايش مي يابد (2) و در صورت بيداري انسان در اين ساعات ، لذت و شعف سرمست كننده اي نصيب او مي شود كه بي شك بر زندگي او در تمام طول روز تاثير گذار است .
افزايش كورتيزول در ساعات صبح و ارتباط آن با سرخوشي صبحگاهي ، كه امروزه از مسلمات پزشكي است ، در واقع توجيه قابل توجهي بر همه مضاميني كه در فرهنگ و ادب و عرفان پيرامون “ اسرار سحر ” معرفي مي شوند ارائه مي دهد .
از نمونه توجه بسيار به سرخوشي و شادابي سحرگاهي و تاثير آن در زندگي انسان در اشعار خواجه شيرين سخن شيراز حضرت حافظ بسيار مي توان يافت :
هر گنج سعادت كه خدا داد به حافظ از يمن دعاي شب و ورد سحري بود
ضرب المثل ايراني مشهور كه منسوب به بزرگمهر مي باشد يعني : “ سحر خيز باش تا كامروا باشي ” نيز اشاراتي نغز به تاثير بيداري صبحگاهي بر زندگي شادكامانه و سعادت آميز دارد .
به اين ترتيب واضح است ، امر واجب نماز صبح با ارزاني داشتن بيداري صبحگاهي به انسان تقديم كننده شادابي جسم و روان به او مي باشد و يك نتيجه مهم اين شادابي ، سلامت جسم و روان خواهد بود .
صبح خيزي و سلامت طلبي چون حافظ هرچه كردم همه از دولت قرآن كردم
1 روانپزشكي كاپلان ـ سادوك ترجمه فارسي : دكتر پور افكاري
2. فارماكولوژي كاتزونگ ـ مبحث كورتيكو استروييدها
تاثیر آوای قرآن بر درد بیمارن ... تحقيقات پزشکی
براساس یك پژوهش علمی كه از سوی دکتر نیكبخت سفرآبادی انجام شده است،آوای قرآن كریم باعث كاهش شدت درد بیماران بعد از عمل جراحی شكم می‌شود از 39 بیمار كه در بخشهای جراحی بیمارستان سینا وابسته به دانشگاه علوم پزشكی تهران تحت عمل جراحی شكم قرار گرفته بودند، 20 نفر از آنان برای این آزمون برگزیده شدند.
این بیماران بعد از عمل، هر دو ساعت یك بار دردشان با مقیاس خطی درد به‌همراه بررسی علائم فیزیولوژیك و علائم رفتاری آن اندازه‌گیری شده و برای هر كدام 20 دقیقه آوای قرآن كریم پخش شد. پس از آن مجددا درد بیمار اندازه‌گیری و ثبت شد.
نتیجه این پژوهش نشان داد آن تعداد از بیمارانی كه به آوای قرآن كریم گوش فرا دادند، از نظر كاهش شدت درد در مقایسه با بقیه افراد دارای اختلاف زیادی هستند.
البته این بیماران مجاز بودند كه از خدمات تسكینی رایج و یا داروهای مسكن تجویز شده استفاده كنند، ولی تمام این موارد جهت مقایسه دقیقا ثبت می‌شد.
۱- رسول خدا ( ص ) فرمودند : کسی که سوره لیل را بخواند خداوند به او آنقدر ببخشد و عطا نماید تا راضی و خشنود شود و او را از تنگدستی عافیت دهد و توانگری را برای او آسان نماید .
۲- از جابر بن حمزه نقل است که رسول خدا ( ص ) در ظهر و عصر سوره واللیل اذا یغشی و مانند آنرا / شمس - ضحی - الم نشرح / می خواند .
هر که لیل و شمس را سه شب متوالی هر کدام را ۷ بار بخواند و بعد سی بار بگوید :
« بسم الله الرحمن الرحیم تبارک الله رب العالمین و لاحول و لاقوة الا بالله العلی العظیم »
انشاء الله حاجتش روا گردد ( بسیار مجرب است )
۴۰ شب هر شب ۴۰ بار سوره لیل را بخواند و چون به آیه :
« ما لا حدٍ عنده من نعمة تجزی »
رسید آن را سه بار بخواند و آنگاه سوره را تمام بخواند این قِسم جهت فتوحات و کثرت مال اثر عجیب دارد
به نیت رفع حاجت هنگام خواب ۷ بار بخواند .
مداومت قرائت این سوره برای رهائی از زندان مجرب است .
هرگاه کسی تب لازم باشد سوره لیل را بنویسد ، بشوید و بیاشامد شفا یابد .
در کتاب بلدالامین کفعمی و مشایخ ( ره ) در کتب خود ذکر کرده اند که اگر کسی را مشکلی پیش آید و از آن نتواند که رها شود با طهارت به رختخواب پاک رود و با زنش همخوابه نشود ، سوره شمس را ۷ بار و سوره لیل را ۷ بار بخواند و بعد از آن ملتمسانه بگوید :
« اللّهم اجعل لی مِن امری فرجاً و مخرجاً »
در شب اول یا سوم یا پنجم یا هفتم شخصی به خواب او آید و او را در حل مشکلش یاری دهد . الله اعلم
به جهت تسهیل وضع حمل این آیه را بنویسند و بر پشت حامله بندند بعد از فارغ شد آن را باز کنند مجربست :
« سنفرغ لکم ایها الثقلان فبای آلاء ربکما تکذبان »
به جهت قضای حاجت علو درجات این هفت سوره را در ایام هفته هر روز مرتبه بدون کم و زیاد بخواند که مطلب بر آورده شود . امشاء الله : شنبه سوره فتح ، یکشنبه سوره یس ، دوشنبه سوره واقعه ، سه شنبه الرحمن ، چهارشنبه سوره قل اوحی ، پنجشنبه سوره تبارک و جمعه سوره الم سجده .
1- امام صادق ( ع ) فرمودند : هر کس سوره « اقتربت الساعه » را بخواند خداوند او را در قیامت از قبر برخیزاند در حالی که به یکی از شتران بهشتی سوار است به محشر وارد شود .
2- نبی اکرم ( ص ) فرمودند : کسی که سوره ی اقتربت الساعه را در هر روز قرائت کند روز قیامت برانگیخته شود در حالی که صورتش مانند ماه شب چهارده است و کسی که آن را در شب بخواند بهتر است و روز قیامت در حالی که صورتش بر چهره های مردم در خشتدگی و برافروختگی دارد ، خواهد آمد .
هر کس در روز جمعه وقت نماز ظهر بنویسد و زیر عمامه نهد ( با خود دارد ، نزد خلایق عزیز و مکرم گردد . )
[1][1]. براى آگاهى بيشتر ر.ك: بحارالانوار، ج 92، (باب فضائل سورالقرآن و آياته); محمد شب زنده دار، شفاخانه قرآن; مجتبى رضائى، شفا و درمان با قرآن; سيد رضا پاك نژاد، اولين دانشگاه و آخرين پيامبر، ج 5ـ10; عبدالحميد دياب، احمد قرقوز، طب در قرآن، ترجمه على چراغى.
[3][3]. شايان ذكر است كه رواياتى از اين دست بيان مقتضى است، شخصى كه سوره حمد را مى خواند و اعتقاد راسخ او به اين روايات و تأثيرگذارى خواندن سوره حمد، نقش دارد.