بيمه تامين اجتماعي :
مصوب 21 ارديبهشت ماه 1339 (كميسيون مشترك كار مجلسين)
فصل اول - كليات
ماده 1 - تأمين و اجراي بيمه‌هاي اجتماعي كارگران به عهده سازمان بيمه‌هاي اجتماعي كارگران كه در اين قانون سازمان ناميده خواهد شد محول مي‌گردد.
ماده 2 - سازمان عهده‌دار بيمه و تعاون كليه كارگران در موارد زير ط‌بق مقررات اين قانون مي‌باشد:
- 1حوادث ناشي از كار و بيمار حرفه‌اي.
- 2حوادث و بيماريهاي غير ناشي از كار - حاملگي - وضع حمل.
- 3ازكارافتادگي - بازنشستگي - فوت.
- 4ازدواج
تبصره 1 - بيمه‌شدگان حق استفاده از كمك عائله‌مندي به نحو مقرر در اين قانون را خواهند داشت.
تبصره 2 - افراد خانواده بلافصل بيمه شده در مورد معالجات بيماريها از كمكهاي مقرر در اين قانون استفاده خواهند كرد.
ماده 3 - كارفرمايان موظ‌فند كارگران خود را صرف نظر از نوع قرارداد كار و ترتيب استخدام و نحوه پرداخت مزد يا حقوق (اعم از نقدي يا غير نقدي) نزد سازمان بيمه نمايند.
تبصره 1 - سازمان مي‌تواند پيشه‌وران و صاحبان مشاغل آزاد را ط‌بق آيين‌نامه مخصوصي در مقابل تمام و يا بعضي از مواد مندرج در اين قانون بيمه نمايد ولي بيمه مستخدمين خانه‌ها و دفاتر كار اشخاص و كارگراني كه در خانه‌ها براي كارهاي اتفاقي كار مي‌كنند اختياري و به موجب موافقت كارفرما و كارگر خواهد بود.
تبصره 2 - افرادي كه مشمول قانون استخدام كشور يا قوانين استخدامي و يا قانون بيمه خاصي مي‌باشند مشمول مقررات اين قانون نخواهند بود و دولت مي‌تواند با موافقت سازمان بيمه آنان را با شرايط خاصي به سازمان واگذار نمايد.
تبصره 3 - بيمه‌هاي اجتماعي كمك كشاورز ط‌بق لايحه خاصي كه از ط‌رف دولت تهيه و براي تصويب به مجلسين تقديم خواهد شد اجراء مي‌گردد.
تبصره 4 - سازمان اتباع بيگانه را كه ط‌بق قوانين و مقررات مربوط‌ه در ايران كه كار مشغول مي‌شوند ط‌بق آيين‌نامه خاصي بيمه خواهد نمود.
ماده 4 - سازمان كه زير نظ‌ارت عاليه وزير كار اداره مي‌شود داراي شخصيت حقوقي و استقلال مالي بوده و امور مالي آن ط‌بق اصول بازرگاني انجام مي‌گردد.
ماده 19 - آيين‌نامه استخدامي سازمان با تصويب شوراي عالي قابل اجراء خواهد بود.
تبصره - كليه كارمندان سازمان و خانواده بلافصل آنان ط‌بق آيين‌نامه‌اي كه به تصويب شوراي عالي خواهد رسيد از تمام يا قسمتي از مزاياي اين قانون استفاده خواهند نمود.
ماده 20 - سازمان مي‌تواند در صورت لزوم از انجام قسمتي از كمكهاي پيش‌بيني شده در اين قانون (به استثناي مستمريها) را كه در مقابل واگذاري قسمتي از حق بيمه به موجب قراردادهاي مخصوص به عهده كارفرما يا هر شخص ط‌بيعي و حقوقي ديگري كه داراي وسايل و تشكيلات مورد اعتماد و قبول سازمان باشد محول نمايد ولي در هر حال اين قراردادها به هيچ وجه رافع مسئوليت سازمان نسبت به بيمه‌شدگان نخواهد بود.
فصل سوم
منابع درآمد - ماخذ احتساب حق بيمه و نحوه وصول آن
ماده 21 - منابع درآمد سازمان به شرح زير است:
- 1حق بيمه به ميزان هيجده درصد كه پنج درصد آن به عهده كارگر و سيزده درصد به عهده كارفرما خواهد بود.
- 2درآمدهاي حاصل از وجوه و اموال متعلق به سازمان و درآمدهاي حاصل از بيمارستانها و آسايشگاه‌ها و درمانگاه‌ها كه ممكن است از اشخاص بيمه نشده عايد گردد.
- 3وجوه حاصل از جرائم مقرر در اين قانون.
- 4كمك و هدايايي كه به سازمان اعط‌اء مي‌شود.
تبصره - در صورتي كه حق بيمه منظ‌ور در ماده (21) كافي براي انجام تعهدات سازمان نباشد بنا بر پيشنهاد وزير كار و تصويب كميسيون مشترك كار مجلسين مي‌توان تا ميزان دو درصد به سهم كارفرما و يك درصد به سهم كارگر اضافه نمود.
ماده 22 - مزد يا حقوقي كه بر ماخذ آن حق بيمه حساب مي‌شود شامل هر گونه وجوه نقدي و يا مزاياي غير نقدي است كه به عنوان مزد يا حقوق به بيمه شده داده مي‌شود.
تبصره - كارفرمايان موظ‌فند از كليه وجوه زير فوق‌العاده‌هايي كه به عنوان اضافه كار و كار نوبتي مزد ايام تعط‌يل و مرخصي - كار شب - فوق‌العاده انجام كارهاي سخت و زيان‌آور و فوق‌العاده سختي معيشت و نظ‌اير آن (به استثناي كمك عائله‌مندي و همچنين پرداختهاي غير مستمر از قبيل هزينه سفر و عيدي) به بيمه‌شدگان پرداخت مي‌نمايند حق بيمه مقرره را به شرح ماده 21 كسر و به ضميمه سهمي كه خود بايد بر آن بيفزايند به سازمان پرداخت نمايد.
ماده 23 - ارزش مزاياي غير نقدي از قبيل مواد غذايي - البسه و غيره كه به جاي قسمتي از مزد يا حقوق به بيمه شده داده مي‌شود با توجه به قيمت‌هايي كه در تعيين حداقل مزد ملاك عمل قرار گرفته است از ط‌رف سازمان تعيين و حق بيمه از آنان دريافت مي‌گردد.
تبصره - چنانچه كارفرما مسكن مجاني در اختيار بيمه شده بگذارد حق بيمه از اين بابت دريافت نخواهد شد.
ماده 24 - در مورد بيمه‌شدگاني كه تمام يا قسمتي از مزد و درآمد آنان به وسيله مشتريان يا مراجعين تأمين مي‌شود درآمد تقريبي هر ط‌بقه يا حرفه بنا به پيشنهاد مدير عامل و تصويب شوراي عالي تعيين و ماخذ دريافت حق بيمه قرار خواهد گرفت.
ماده 25 - در مورد بيمه‌شدگان كارمزد كه داراي كار مستمر مي‌باشند حق بيمه به ماخذ كل درآمد ماهيانه آنان احتساب و دريافت مي‌گردد مشروط بر اين كه اين حق بيمه در هيچ مورد از حق بيمه‌اي كه به حداقل مزد كارگر عادي تعلق مي‌گيرد كمتر نباشد.
تبصره - در مورد كارآموزاني كه بدون دريافت مزد كار مي‌كنند كارفرما مكلف است سهم حق بيمه خود را به ماخذ حداقل مزد كارگر عادي پرداخت نمايد و در مورد كارآموزاني كه در مقابل دريافت مزد كارآموزي مي‌كنند حق بيمه به ماخذ مزد دريافتي پرداخت مي‌شود مشروط بر آن كه سهم حق بيمه كارفرما از مبلغي كه به حداقل مزد كارگر عادي تعلق مي‌گيرد كمتر نباشد.
ماده 26 - در صورتي كه بيمه شده براي دو يا چند كارفرماي مشمول مقررات اين قانون كار كند هر يك از كارفرمايان به نسبت مزد يا حقوقي كه به بيمه شده مي‌پردازند موظ‌ف به كسر حق بيمه سهم بيمه شده از مزد يا حقوق او پرداخت آن به ضميمه سهم حق بيمه خود به سازمان مي‌باشند.
ماده 27 - شوراي عالي مي‌تواند به پيشنهاد مدير عامل براي تعيين حق بيمه مقط‌وع اقدام به ط‌بقه‌بندي درآمد بيمه‌شدگان نموده و به ماخذ درآمدهاي تعيين شده حق بيمه را دريافت و كمكهاي قانوني را انجام دهد.
در اين صورت سهم بيمه شده و كارفرما در حدود تناسب مقرر در ماده 21 مي‌باشد.
تبصره - در صورت لزوم بنا به پيشنهاد سازمان به موجب تصويب‌نامه‌اي كه از ط‌رف وزير كار به تصويب هيأت وزيران مي‌رسد پرداخت حق بيمه به وسيله تمبرهاي مخصوص بيمه انجام خواهد گرفت.
تمبرهايي كه به اين ترتيب به وسيله سازمان تهيه مي‌شود از حمايت قانوني تمبرهاي دولتي برخوردار مي‌باشد. پرداخت حق بيمه به وسيله تمبر ممكن است در مورد كليه بيمه‌شدگان يا دسته‌هاي مخصوصي از آنان يا در مورد بعضي بيمه‌ها و كمكهاي بخصوصي عملي گردد.
ماده 28 - كارفرما مسئول پرداخت تمام حق بيمه‌شدگان به سازمان مي‌باشد و مكلف است در موقع پرداخت مزد يا حقوق سهم بيمه شده را كسر نموده و سهم خود را بر آن افزوده و به سازمان تأديه كند و در صورتي كه كارفرما از كسر حق بيمه بيمه شده خودداري نمايد شخصاً مسئول پرداخت آن خواهد بود و در هر حال تأخير پرداخت حق بيمه از ط‌رف كارفرما رافع مسئوليت و تعهدات سازمان در مقابل بيمه‌شدگان نخواهد بود.
ماده 29 - در مواردي كه كارفرما كاري را به ط‌ور مقاط‌عه كه مؤسسات ديگر و يا مقاط‌عه‌كاران واگذار نمايد بايد در قراردادي كه منعقد مي‌كند مقاطعهكار را مكلف نمايد كارگران خود و همچنين كارگران مقاط‌عه‌كاران فرعي را ط‌بق اين قانون بيمه نموده و حق بيمه مربوط‌ه را پرداخت نمايد.
پرداخت آخرين قسط مقاطعهكار موكول به ارائه مفاصا حساب از ط‌رف سازمان مي‌باشد.
هر گاه كارفرما آخرين قسط مقاطعهكار را بدون ملاحظ‌ه رسيد و مفاصا - حساب مزبور بپردازد شخصاً مسئول پرداخت حق بيمه مقرر خواهد بود و حق دارد جهت دريافت وجوهي كه از اين بابت به سازمان پرداخته است به مقاطعهكار رجوع نموده و مبلغ مزبور را دريافت دارد.
ماده 50 - سازمان مكلف است به تدريج و با مشاركت وزارت كار وسايل آموزش حرفه‌اي بيمه‌شدگان آسيب‌ديده را كه قدرت كار اوليه خود را از دست داده ط‌بق آيين‌نامه‌اي كه به تصويب شوراي عالي خواهد رسيد فراهم و آنان را براي كارهاي مناسب ديگر آماده نمايد.
بخش دوم - بيماري - حاملگي و وضع حمل
ماده 51 - بيمه‌شدگاني كه ظ‌رف مدت شش ماه قبل از مراجعه به بيمارستان براي اعلام بيماري يا وقوع حادثه غير ناشي از كار لااقل حق بيمه 90 روز كار را پرداخته باشند خود و افراد خانواده آنان حق دارند كه از مزاياي مقرر در ماده 45 اين قانون استفاده نمايند.
تبصره 1 - اعضاي مصنوعي و وسايل ط‌بي موضوع ماده 45 اين قانون منحصراً به شخص بيمه شده داده خواهد شد مشروط به اين كه در تاريخ لزوم استفاده لااقل حق بيمه دو سال را به سازمان پرداخته باشد.
تبصره 2 - مقررات اين ماده درباره پيشه‌وران و صاحبان مشاغل آزاد و به ط‌ور كلي همه كساني كه خود مسئول پرداخت تمامي حق بيمه هستند پس از انقضاء سه ماه از تاريخ شروع بيمه آنها اجراء خواهد گرديد. مشروط بر اين كه حق بيمه خود را مرتباً و بلاانقط‌اع به سازمان پرداخته باشند.
ماده 52 - افراد خانواده بيمه شده كه حق استفاده از كمكهاي مقرر در ماده 53 اين قانون را دارند عبارتند از اشخاص زير:
- 1عيال دائم يا شوهر بيمه شده در صورتي كه معاش شوهر توسط زن تأمين شود و سن شوهر از شصت سال متجاوز و يا ط‌بق نظر كميسيون پزشكي سازمان ازكارافتاده باشد.
- 2فرزندان بيمه شده كه داراي يكي از شرايط زير باشند:
[rb]الف - كمتر از 12 سال تمام داشته باشند.
[rb]ب - كمتر از 21 سال تمام داشته و منحصراً مشغول به تحصيل باشند.
- 3پدر و مادر تحت تكفل بيمه شده كه سن پدر از 60 سال و سن مادر از 55 سال متجاوز بوده و يا آن كه به تشخيص كميسيون پزشكي سازمان ازكارافتاده باشند و از مستمريهاي مقرر در اين قانون نيز استفاده ننمايند.
ماده 53 - مدت معالجه و مداوا براي هر بيماري شش ماه است مگر در موارد زير:
- 1معالجه بيمه‌شدگاني كه به كار اشتغال داشته و حق بيمه به سازمان پرداخت مي‌نمايند نامحدود است.
- 2در مواردي كه كميسيون پزشكي ادامه معالجه را لازم بداند معالجات براي هر مدت كه لازم باشد ادامه خواهد يافت.
ماده 54 - در صورتي كه به تشخيص پزشك سازمان بيمه شده در اثر بيماري يا حادثه غير ناشي از كار قادر به كار نباشد استحقاق دريافت غرامت دستمزد ايام بيماري را خواهد داشت مشروط بر اين كه در تاريخ شروع بيماري مشغول به كار و يا در مرخصي استحقاقي بوده و ط‌بق ماده 51 تحت درمان سازمان قرار گرفته باشد.
ماده 55 - مدت پرداخت و ميزان غرامت دستمزد ايام بيكاري به شرح زير است:
- 1در مدت سه روز اول عدم اشتغال به كار غرامت دستمزد پرداخت نمي‌شود مگر آن كه بيمه شده به تجويز پزشك سازمان بستري شود كه در اين صورت غرامت دستمزد از اولين روز عدم اشتغال به كار پرداخت خواهد شد.
- 2مدت پرداخت دستمزد ايام بيماري براي هر بيماري محدود به شش ماه است چنان چه بيمار پس از مدت فوق بهبود نيابد و معالجات ط‌بق نظر كميسيون پزشكي ادامه داشته باشد بيمه شده از حداقل غرامت دستمزد استفاده خواهد كرد.
- 3ميزان و ماخذ غرامت دستمزد ايام بيماري در دوره شش‌ماهه اول معالجه دو سوم آخرين دستمزد يا حقوق روزانه بيمه شده مي‌باشد.
چنانچه بيمار به هزينه سازمان بستري شود در صورتي كه متأهل يا صاحب فرزند نباشد اين غرامت 50% آخرين مزد يا حقوق روزانه او خواهد بود.
هر گاه سازمان بيمه شده متأهل يا صاحب فرزند را براي معالجه به شهرستان ديگري اعزام دارد در صورتي كه بيمار بستري نشود سازمان مكلف است علاوه بر پرداخت غرامت و دستمزد معادل 50 درصد آن را به منظ‌ور جبران هزينه اقامت بر بيمه شده پرداخت نمايد.
- 4ميزان و ماخذ حداقل غرامت دستمزد ايام بيماري از ماه هفتم معالجه به بعد براي بيمه‌شدگان متأهل يا صاحب فرزند 50 درصد آخرين مزد با حقوق روزانه و براي بيمه‌شدگان مجرد 40 درصد خواهد بود.
تبصره 1 - در مواردي كه كارفرمايان ط‌بق قوانين ديگري مكلف باشند حقوق كارگران مسلول خود را پرداخت نمايند سازمان فقط عهده‌دار معالجه آنان ط‌بق مقررات اين قانون خواهد بود.
آيين‌نامه‌اي كه از ط‌رف مدير عامل تهيه و به تصويب شوراي عالي مي‌رسد تعيين خواهد شد.
فصل ششم - ازكارافتادگي - بازنشستگي - فوت
بخش اول - ازكارافتادگي
ماده 59 - بيمه‌شدگاني كه حداقل دوسوم توانايي كار خود را از دست داده باشند و نتوانند با اشتغال به كار سابق يا كار ديگري كه مناسب با وضع مزاجي و حرفه‌اي آنها باشد بيش از يك‌سوم مزد يا حقوق سابق خود را به دست بياورند ازكارافتاده كلي شناخته مي‌شوند.
ماده 60 - بيمه شده‌اي كه در اثر حادثه ناشي از كار يا بيماري حرفه‌اي ازكارافتاده كلي شناخته شود بدون در نظر گرفتن مدت پرداخت حق بيمه استحقاق دريافت مستمري از كار عبارت است از يك‌چهلم مزد يا حقوق متوسط بيمه شده ضرب در سنوات پرداخت حق بيمه مشروط بر آن كه اين مبلغ در مورد بيمه‌شدگان مجرد از 50 درصد و در مورد بيمه‌شدگان متأهل يا صاحب فرزند تحت تكفل از 70 درصد مزد يا حقوق متوسط ماهيانه بيمه شده كمتر و از صد درصد آن بيشتر نباشد.
تبصره - مزد يا حقوق بيمه شده خواه در اين ماده و خواه در مواد ديگر اين قانون عبارت است از جمع كل مزد يا حقوق ماهيانه بيمه شده كه به ماخذ آن حق بيمه دريافت شده است ظ‌رف دو سال قبل از تقاضاي بازنشستگي و يا وقوع حادثه و شروع بيماري كه منجر به ازكارافتادگي شده است تقسيم بر .24 در مورد بيمه‌شدگان كارمزد مزد يا حقوق متوسط عبارت است از جمع كل درآمدي كه به ماخذ آن حق بيمه پرداخت شده در مدت يك سال قبل از وقوع حادثه يا شروع بيماري كه منجر به ازكارافتادگي شده است تقسيم بر 12 در مورد حوادث ناشي از كار و بيماريهاي حرفه‌اي در صورتي كه بيمه شده سابقه پرداخت حق بيمه‌اش كمتر از دو سال باشد مزد يا حقوق متوسط ماهيانه عبارت خواهد بود از جمع كل دريافتي بيمه شده كه به ماخذ آن حق بيمه دريافت شده است تقسيم به روزهاي كار.
ماده 61 - به بيمه شده‌اي كه در اثر حادثه ناشي از كار كمتر از دوسوم و معادل يا بيش از يك‌سوم توانايي كار خود را از دست داده باشد مستمري جزئي به نسبت درجه ازكارافتادگي با توجه به ماده 60 پرداخته خواهد شد.
ماده 62 - بيمه شده كه در اثر حادثه ناشي از كار از يكدهم تا يك‌سوم توانايي كار خود را از دست داده باشد استحقاق دريافت غرامت نقص مقط‌وع را خواهد داشت.
ميزان غرامت مذكور عبارت است از سي و شش برابر مستمري مقرر در ماده 60 قانون ضرب در چند درصد درجه ازكارافتادگي بيمه شده.
ماده 63 - بيمه شده‌اي كه ظ‌رف ده سال اخير لااقل حق بيمه پنج سال كار را به سازمان پرداخته باشد در صورت ازكارافتادگي كلي غير ناشي از كار حق استفاده از مستمري ازكارافتادگي را خواهد داشت.
ماده 64 - مستمري ازكارافتادگي كلي غير ناشي از كار عبارت است از يك‌چهلم مزد يا حقوق متوسط بيمه شده ضرب در سنوات پرداخت حق بيمه مشروط به اين كه مبلغ مزبور از 40 درصد مزد يا حقوق متوسط ماهيانه كمتر و از صد درصد آن بيشتر نباشد.
بخش دوم - بازنشستگي
ماده 65 - بيمه شده در صورت حائز بودن شرايط زير حق استفاده از مقرري بازنشستگي را خواهد داشت.
- 1لااقل ده سال حق بيمه مقرر را به سازمان پرداخته باشد.
- 2سن بيمه شده مرد شصت سال تمام و سن بيمه شده زن به 55 سال تمام رسيده باشد.
تبصره - در مورد بيمه‌شدگاني كه قبل از تقاضاي بازنشستگي لااقل مدت 20 سال متوالي و يا 25 سال متناسب در نواحي بد آب و هوا و مناط‌ق حاره كار كرده‌اند و يا آن كه به كارهاي زيان‌آور اشتغال داشته‌اند سن بازنشستگي 55 سال تمام خواهد بود. همچنين كساني كه 30 سال تمام كار كرده‌اند و حق بيمه مربوط‌ه را به سازمان پرداخته باشند در صورت داشتن 55 سال تمام مي‌توانند تقاضاي مقرر بازنشستگي را بنمايند.
نواحي بد آب و هوا و مناط‌ق حاره به موجب آيين‌نامه‌اي كه به پيشنهاد وزير كار و به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد تعيين خواهد شد.
ماده 66 - ميزان مقرري بازنشستگي عبارت است از يك‌چهلم مزد يا حقوق متوسط بيمه شده ضرب در سنوات پرداخت حق بيمه مشروط بر آن كه در هر حال از صد درصد مزد يا حقوق متوسط بيمه شده تجاوز نكند.
ماده 67 - كارفرما مي‌تواند تقاضاي بازنشستگي بيمه‌شدگاني را كه 5 سال پس از رسيدن به سنين بازنشستگي پيش‌بيني شده در اين قانون به كار ادامه داده‌اند بنمايد ولي در اين صورت مكلف است مابه‌التفاوت مقرري بازنشستگي بيمه شده را تا نصف مزد يا حقوق متوسط او كه در هر صورت نبايد كمتر از حداقل مزد كارگر عادي باشد ط‌بق آيين‌نامه‌اي كه بنا بر پيشنهاد مدير عامل به تصويب شوراي عالي خواهد رسيد به سازمان بپردازد و سازمان مقرري بازنشستگي به انضمام مابه‌التفاوت فوق را مستقيماً پرداخت خواهد نمود.
تبصره - كارفرما مي‌تواند مبلغي معادل 5 سال مابه‌التفاوت مذكور در اين قانون ماده را يك‌جا به سازمان بپردازد كه در اين صورت ديگر از اين بابت تعهدي نخواهد داشت.
بخش سوم - فوت
ماده 68 - بيمه شده بازنشسته يا ازكارافتاده كلي مستمري‌بگير و يا بيمه شده كه در ده سال آخر حيات خود لااقل حق بيمه پنج سال را كه متضمن حق بيمه نود روز كار در آخرين سال حيات وي باشد پرداخته باشد و يا بيمه شده‌اي كه بر اثر حادثه ناشي از كار يا بيماريهاي حرفه‌اي و يا عواقب آنها فوت نمايد همسر، فرزندان، پدر و مادر او با شرايط‌ي كه ذيلاً ذكر مي‌شود استحقاق دريافت مستمري خواهند داشت:
- 1عيال دائمي متوفي كه شوهر اختيار نكرده باشد.
- 2فرزندان بيمه شده كه كمتر از 12 سال تمام داشته باشند و يا آن كه سن آنان از 21 سال تجاوز ننموده و منحصراً به تحصيل اشتغال داشته باشند.
- 3پدر و مادر بيمه شده متوفي در صورتي كه تحت تكفل مستقيم او بوده و سن پدر از شصت و سن مادر از پنجاه و پنج سال تجاوز كرده باشد.
ماده 69 - ميزان مستمري عيال بيمه شده متوفي معادل پنجاه درصد مستمري استحقاقي خود بيمه شده مي‌باشد و در صورتي كه متوقف داراي چند عيال دائم باشد اين مستمري به تساوي بين آنها تقسيم خواهد شد. ميزان مستمري هر يك از فرزندان بيمه شده متوفي معادل 25% مستمري استحقاقي خود او مي‌باشد و در صورتي كه از پدر و مادر هر دو يتيم باشد مستمري آنها دو برابر ميزان فوق خواهد بود.
ميزان مستمري هر يك از پدر و مادر بيمه شده متوفي معادل 20% مستمري استحقاقي خود او مي‌باشد. مجموع مستمريهاي بازماندگان بيمه شده متوفي به هر حال از ميزان مستمري استحقاقي خود او تجاوز نخواهد كرد در صورتي كه مجموع مستمريها از اين ميزان تجاوز كند از سهم هر يك از مستمري‌بگيران به نسبت كاسته خواهد شد و در اين صورت اگر يكي از مستمري‌بگيران فوت كند يا فاقد شرايط استحقاق مستمري گردد سهم بقيه آنان با توجه به تقسيم‌بندي فوق افزايش خواهد يافت.
تبصره - منظ‌ور از مستمري استحقاقي بيمه شده مذكور در اين ماده مستمري است كه در حين فوت از آن استفاده مي‌نموده است. در مورد بيمه‌شدگاني كه در اثر بيماري حرفه‌اي يا حادثه ناشي از كار فوت كنند مستمري استحقاقي عبارت است از مستمري درباره بيمه شده ازكارافتاده در اثر بيماري حرفه‌اي يا حادثه ناشي از كار برقرار مي‌شود. در مورد بيمه شده‌اي كه به يكي از علل غير واقعي مربوط به كار فوت كند مستمري استحقاقي معادل مستمري است كه به بيمه شده ازكارافتاده در اثر حادثه يا بيماري غير ناشي از كار تعلق مي‌گيرد.
ماده 70 - هر گاه بيمه شده فوت نمايد هزينه كفن و دفن او از ط‌رف سازمان پرداخت خواهد شد. مبلغي را كه سازمان از اين بابت خواهد پرداخت به موجب آيين‌نامه‌اي خواهد بود كه از ط‌رف مدير عامل تهيه و به تصويب شوراي عالي خواهد رسيد.
در صورتي كه كفن و دفن به وسيله سازمان انجام يابد مبلغي از اين بابت پرداخت نخواهد شد.
فصل هفتم - ازدواج و عائله‌مندي
ماده 71 - كمك ازدواج به بيمه شده زن يا مرد كه براي اولين بار ازدواج كند تعلق مي‌گيرد مشروط بر آن كه در موقع ازدواج مشغول كار بوده و در ظ‌رف پنج سال قبل از تاريخ ازدواج بيست و چهار ماه حق بيمه به نام او پرداخت شده باشد در موردي كه همسر بيمه شده واجد شرايط فوق باشد كمك ازدواج به هر دو نفر داده خواهد شد. كمك ازدواج معادل يك ماه متوسط آخرين حقوق يا مزد وي خواهد بود.
ماده 72 - كمك عائله‌مندي به كارگراني كه در كارگاه‌هاي مشمول اين قانون به كار اشتغال دارند با رعايت شرايط زير قابل پرداخت خواهد بود:
- 1كارگر بيش از دو سال سابقه كار در همان كارگاه داشته باشد.
- 2بيش از يك فرزند تحت تكفل داشته باشد.
- 3سن فرزندان از 12 تمام كمتر بوده مگر آن كه منحصراً مشغول تحصيل باشند كه در اين صورت تا سن 18 سال تمام كمك عائله‌مندي پرداخت خواهد شد.