پروژه کلینتاش در اواخر دهه 70 توسط «جِف راسکین» شروع شد، وی کارگر کارخانه «اَپل» بود که محصولات این کارخانه به طور باورنکردنی و براحتی قابل استفاده بوده و کم قیمت برای مصرف کنندگان معمولی می باشد. در سپتامبر 1979، به «راسکین» مجوز داده شد تا برای شروع پروژه افرادی را استخدام کند. او به دنبال فردی بود که بتواند مواد اولیه را در کنار یکدیگر با مهارتی خاص قرار دهد. آقای «بیل اَتکینسون»، یکی از اعضای تیم «اَپِل لیزا» (که این تیم کامپیوترهایی مشابه اما با کیفیت بالاتر را بسط می داد)، وی را به «بورل اسمیت» معرفی و آشنا کرد، و «راسکین» را به عنوان یک تکنسین خدمات رسان استخدام کرد #282. بعد از چند سال، راسکین یک تیم بزرگ طراحی و ساخت مکینتاش اصل را برای ساخت نرم افزار و سخت افزار تشکیل داد. در کنار «راسکین»، «اتکینسنون» و «اِسمیت»، تیم شامل افرادی همچون «کریس اِسپینوس»، «جوانا هاف مَن»، «جرج کرو»، «جری مناک»، «سوزان کِسیر»، «اندی هرتز فلد» و همچنین «دنیل کاتک» نیز بود.

اولین تخته حافظه مکینتاش به وسیله تشخیص «راکسین» ساخته شد. این تخته شامل یک رَم 64 کیلوبایتی بود که در ریزپردازنده موتورلا E 6809 جاسازی می شد. و همچنین این تخته توانایی پشتیبانی یک دوربین بیت مَپِ سیاه و سفید با قدرت 256 × 256 مگاپیکسل را داشت. (آخرین محصول این شرکت یک صفحه یک بُعدی 19 اینچ 342 x 512 بود). آقای «بود تریبُل»، برنامه ریز پروژه مکینتاش، علاقه زیادی به اداره برنامه های گرافیکی مکینتاش داشت. به همین دلیل وی از «اسمیت» درخواست کرد که اجازه بهم پیوستن موتورولا 68000 را به یک پردازنده ریز بدهد درحالیکه قیمت این محصول را مثل قبل پایین نگه دارد.

در دسامبر 1980، «اسمیت» موفق به طراحی یک صفحه شد که نه تنها برای 68000 استفاده می شد، بلکه سرعت آن بطور چشم گیری از 5 مگاهرتز به 8 مگاهرتز ارتفاع یافت. همچنین صفحه توانایی پشتیبانی یک نمایشگر 256 x 384 را نیز داشت. طراحی «اسمیت» تراشه های کمتری نسبت به لیزا داشت، که از نظر اقتصادی به طور چشم گیری به
صرفه تر بود. آخرین طراحی «مَک» یک صفحه برنامه ریزی شده بود که بیشترین تعداد رام کُد را نسبت به کامپیوترهای دیگر داشت. این صفحه یک رَمِ 128 کیلوبایتی، به شکل شانزده تایی، رَمِ 64 کیلوبایتی را توسط تراشه ها به لاجیک بُرد لحیم کرده بود. بنابراین هیچ شکافِ حافظه ای وجود نداشت. این رم قابل ارتقاء به 512 کیلوبایت نیز بود که
وسیله ای برای لحیم کردن یک رمِ 256 کیلوبایتیِ 16 تایی به تراشه های تعبیه شده در آن رَم بود.

این اکتشافات و اختراعات نظر «اسیتو جابز» را به خود جلب کرد که وی یکی از موسسان شرکت اَپِل بود. با فهمیدن اینکه شرکت مکینتاش نسبت به لیزا پرفروش تر بود، او شروع به دقت و توجه به این پروژه را شروع کرد. سرانجام در سال 1981 «راسکین» به دلیل مشکلات و ناسازگاری هایی که با حرفه اش داشت، این کار را ترک گفت. علاوه بر این گفته می شود که طراحی های مکینتاش بیشتر به نظریه های «جابز» نزدیک است تا
نظریه های «راسکین». بعد از شنیدن این خبر که فن آوریِ GUI در Xerax.PARC در حال توسعه است، «جابز» برنامه ای برای بازدید Xeron.Alta در نظر گرفت. گذشته از این «جابز» پُست و مقامِ طرحِ صنعتی را به «هارتموت راسینگر» برای کار در مکینتاش اعطا کرد. با اینکه برای «مکس» دیر شده بود، اما سرانجام در اواخر دهه 80 کامپیوترهای «اَپِل» به بهره برداری رسیدند. با اینکه مدیریت «جابز» در پروژه مکینتاش عمر کوتاهی داشت، اما جابز در سال 1985 از «اَپِل« اخراج شد و به یک شرکت کامپیوتری دیگری روی آورد و در آنجا استخدام شد و تا سال 1997 به «اَپل» بازنگشت. CED «جان اِسکولی» قیمت این محصول را از 995/1 دلار به 495/2 دلار افزایش داد و یک رقابت فروش بزرگی را باعث شد.

 

شرکت iMac کامپیوتر کاملی با قدرت اجرای بسیار بالا و جدید را با طرح زیبا و کم قطر ارائه داده است. این کامپیوترها در مدل های صفحه عریض 20 و 24 اینچ موجود است و شامل Macos بیسیم جاسازی شده در داخل کامپیوتر و iLif08 جدید است. بنابراین بلافاصله پس از چند دقیقه که جعبه کامپیوتر را باز می کنید تمامی امکانات لازم برای ایجاد عکس های مشترک جهت ساخت وب سایت ها و فقط با هزینه 1199 $ می توانید این کار را شروع کنید. اطلاعات بیشتر آنچه بیددل کند یاد – در مورد طرح imac فضای کاری شما از دسک تاپ شلوغ و به هم ریخته به صفحه نمایشی بسیار درخشان تبدیل می شود.

شرکت imac استانداردهای جدید را در زمینه ظرافت و قدرت دستگاه ارائه می دهد. این شرکت کامپیوتری با طرح تمام عیار و عملکرد بسیار بالا و کامل را در اختیار شما قرار

می دهد با بهره گیری از قاب آلومینیومی و پوشش شیشه ای نگاه ها را به محسور
می کند. صفحه نمایش تخت براق این کامپیوتر که در سایزهای 20 و 24 اینچ ساخته شده به عکس ها و فیلم ها با استفاده از رنگهای غلیظ کاملاً جان می بخشد. استفاده از شیشه و آلومینیم قابل بازیافت شرکت imac را با محیط زیست باز هم بیشتر آشتی می دهد.

تقریباً هم زمان با ارائه Intel-based Mac به بازار، برنامه نویسان زیرک، درصدد پی بردن به این موضوع برآمدند که چگونه می توان ویندوز XP را بر روی آنان اجرا نمود. آیا Mac OSX برای شما مناسب است؟ در برخی موارد خیر، این طور نیست. اگرچه ممکن است Mac OSX محصول بهتری باشد – شرح ... – اما ویندوز دسترسی بیشتری به
نرم افزارهای کاربردی و سخت افزارهای سیستم عامل Apple دارد. دلایل مشخص و محکمی در بین طراحان بازی های کامپیوتری، طراحان نرم افزار و کاربران تجاری وجود دارد که نشان می دهد چرا کاربرِ Mac تمایل به اجرای سیستم عامل دیگری دارد.

و نه فقط ویندوز XP. در نتیجه کار تحسین برانگیز برنامه نویسان Linux PPC که بیش از ده سال مشغول به این کارند، اجرای لینوکس همیشه یکی از گزینه های انتخابی است.

اما اکنون برای کاربران Mac این امکان وجود دارد که از موارد اجرایی پیشرفته ای مانند Ubuntu که بر روی کامپیوترهای X86 قابل اجراست، نمونه برداری کنند.

موارد جانبی دیگر مانند DS/2 و Beos اکنون جزء محصولات تجاری منسوخ و قدیمی به شمار می آیند، اما با این حال مانند Intel-only در بازار موجودند.

اما سوالی وجود دارد که قبل از بررسی Mac و یا سیستم های عامل در حال اجرا باید به آن پاسخ داده شود: چگونه این دوگانگی امکان پذیر است؟ ویندوز و Mac OSX از راههای مختلفی به منابع سخت افزار راه می یابند، بنابراین شیوه معلوم و مشخصی برای اجرای Mac بر روی یک کامپیوتر شخصی وجود ندارد. شما نمی توانید هارد درایو را فرمت کرده و ویندوز را بر روی آن نصب کنید. تجزیه گرهایی وجود دارد که این کار را میسر می سازد و به Intel-based Mac این امکان را می دهد که به عنوان میزبانی برای Mac OSX و Windows عمل کند و توسط برنامه های کاربردی بیشتری پیگیری
می شود. این ماه، Apple، محصول خود به نام Boot camp را به روز کرده در حالی که شرکتی کوچک به نام Parallels، آخرین نسخه ویندوز خود را روانه بازار کرده است ... .

PD برای مردمی که به صورت گهگاه از سیستم عامل دیگری استفاده می کنند، بسیار مناسب می باشد. فایده دستیابی سریع به سیستم عامل مهمان از طریق اجرای ساده شده و پشتیبانی سخت افزاری محدود به تعادل می رسد. اگر شما یک طراح بازی های کامپیوتری هستید، PD وسیله ای برای استفاده شما نیست، بلکه این وسیله برای دست یافتن به بسته پیش نویس حسابداری که شما بعد از گذشت سال ها هنوز از آن استفاده می کنید، مناسب می باشد.

نباید تصور کرد که PD ابزاری بی استفاده است – وجود سیستم های عامل چندگانه، به منظور اجرای هم زمان در کنار یکدیگر، شاهکار تکنولوژیکی عظیمی را به وجود آورده است و نرم افزار Parallel هم بسیار مبتکرانه و هم ارزان می باشد. PD با قرار گرفتن در بین سیستم های عامل مهمان، Mac OSX و سخت افزار، که در حال اجرا می باشند، کنترل امور را به دست می گیرد.

سیستم عامل میزبان فقط عملیات خود را می پذیرد؛ سیستم عامل های مهمان، هریک فرض می کنند که برنامه در حال اجرا می باشند. PD به مانند جادوگری است که در پشت پرده تمامی این امور را به طور یکپارچه انجام می دهد.

 

 

نحوه نصب PD مانند نصب Mac OSX می باشد. با اجرای آن از شما خواسته
می شود.

دستگاه مجازی را نصب کنید – کامپیوتری مصنوعی که بر روی آن هر نسخه ای از ویندوز، لینوکس و یا سیستم عامل های دیگر، به همان صورتی که هست تصور می شود. نیاز به پارتیشن بندی مجدّد هارد درایو نیست – PD، فایل های hdd. را ساخته و هریک را به VM مرتبط می سازد طوری که گویی دارای هارد دیسک های فیزیکی و جداگانه
می باشند.

PD فایل های hdd را در پوشه کتابخانه (برنامه دان) شما قرار می دهد. شما می توانید آنها را حرکت دهید، اما برای این کار باید به PD اجازه شناسایی کامل را بدهید. زیرا
به عنوان مثال، PD قادر به تفکیک اساسی مستعار نیست. اما با این حال، انتقال فایل hdd به درایوی دیگر، هنگامی که فضای کافی بر روی هارد درایو وجود ندارد، میسّر می باشد. PD توسط یک دیسک منسجم به هم فشرده که در ویندوز اجرا شده و وظیفه سازماندهی مجدد هارد درایو مجازی و پاکسازی فایل های موقّتِ غیرضروری را برعهده دارد، وارد بازار می شود. پارالل ها، هم چنین برنامه سودمند و جداگانه ای را برای ایجاد و اصلاح هارد درایو و تصاویر دیسک نوری، فراهم کرده اند.

 

 

[edit] 1979 to 1984: Development

Part of the original Macintosh design team, as seen on the cover of Revolution in the Valley.

Left to right: George Crow, Joanna Hoffman, Burrell Smith, Andy Hertzfeld, a Macintosh, Bill Atkinson, Jerry Manock.

The Macintosh project started in the late 1970s with Jef Raskin, an Apple employee, who envisioned an easy-to-use, low-cost computer for the average consumer. In September 1979, Raskin was authorized to start hiring for the project, and he began to look for an engineer who could put together a prototype. Bill Atkinson, a member of Apple's Lisa team (which was developing a similar but higher-end computer), introduced him to Burrell Smith, a service technician who had been hired earlier that year as Apple employee #282. Over the years, Raskin assembled a large development team that designed and built the original Macintosh hardware and software; besides Raskin, Atkinson and Smith, the team included Chris Espinosa, Joanna Hoffman, George Crow, Jerry Manock, Susan Kare, Andy Hertzfeld, and Daniel Kottke.

Smith's first Macintosh board was built to Raskin's design specifications: it had 64 kilobytes (KB) of RAM, used the Motorola 6809E microprocessor, and was capable of supporting a 256×256 pixel black-and-white bitmap display. (The final product used a 9-inch, 512x342 monochrome display.)

Bud Tribble, a Macintosh programmer, was interested in running the Lisa's graphical programs on the Macintosh, and asked Smith whether he could incorporate the Lisa's Motorola 68000 microprocessor into the Mac while still keeping the production cost down. By December 1980, Smith had succeeded in designing a board that not only used the 68000, but bumped its speed from 5 to 8 megahertz (MHz); this board also had the capacity to support a 384×256 bitmap display. Smith's design used fewer RAM chips than the Lisa, which made production of the board significantly more cost-efficient. The final Mac design was self-contained and had far more programming code in ROM than most other computers; it had 128 KB of RAM, in the form of sixteen, 64 kilobit (Kb) RAM chips soldered to the logicboard. Though there were no memory slots, its RAM was expandable to 512 KB by means of soldering sixteen 256 KB RAM chips in place of the factory-installed chips.

The innovative design caught caught the attention of Steve Jobs, co-founder of Apple.

Realizing that the Macintosh was more marketable than the Lisa, he began to focus his attention on the project. Raskin finally left the Macintosh project in 1981 over a personality conflict with Jobs, and the final Macintosh design is said to be closer to Jobs' ideas than Raskin's.

After hearing of the pioneering GUI technology being developed at Xerox PARC, Jobs negotiated a visit to see the Xerox Alto computer and Smalltalk development tools in exchange for Apple stock options. The Lisa and Macintosh user interfaces were partially influenced by technology seen at Xerox PARC and were combined with the Macintosh group's own ideas. Jobs also commissioned industrial designer Hartmut Esslinger to work on the Macintosh line, resulting in the "Snow White" design language; although it came too late for the earliest Macs, it was implemented in most other mid-to late- 1980s Apple computers.

However, Jobs's leadership at the Macintosh project was short-lived; after an internal power struggle with new CEO John Sculley, Jobs was fired from Apple in 1985, went on to found NeXT, another computer company, and did not return until 1997. CEO John Sculley raised the price from US$ 1,995 to US$ 2,495 to pay for a massive marketing campaign.

 

The all-new, all-in-one iMac packs a complete, high-performance computer into a'beautifully thin design. Available in 20-and 24- inch widescreen models, it includes built-in wireless, Mac OS X, and the new iLife 08. So within minutes of opening the box, you'll be doing everything from sharing photos to creating movies to building websites.

And it starts at just $1199. Learn more.

Seeting is believing. Explore the design of the new iMac.

 

iMac has everything you're looking for in a computer. Brains and beauty come together in this amazingly slim, desire-evoking, all-in-one design. With iMac, your workspace turns from cluttered desktop to brilliant display podium, instantly.

 

iMac sets new sandards for elegance and power. It packs a complete, high-performance computer into its all-in-one design. With its anodized aluminum frame and glass cover, it's striking to behold. The glossy widescreen display-available in 20-inch sizes-makes photos and movies come alive with rich color. The use of recyclable glass and aluminum makes iMac friendlier to the environment, too.

Almost as soon as Intel-based Macs were available to buy, clever coders were trying to figure out how to run Windows XP on them. Mac OS X not good enough for you, guys?

Well, in some cases no, it's not. Mac OS X may be the better product-discuss … - but Windows has access to far more software applications and hardware toys that the Apple operating system does. From gamers to software developers to business users, there are solie reasons why a Mac user might want to run the "other" operating system.

And not just Windows XP. Running Linux has always been an option, thanks to the sterling work of LinuxPPC coders stretching back more than ten years, but now Mac users have the chance to sample some of the more modern alternatives running on x86 CPUs, like Ubuntu. Then there are the leftfield options like OS/2 and, a personal favourite, the BeOS, now defunct as a commercial product but available as the Intel-only Zeta.

But there's a basic question that needs to be answered before we can all enjoy thinkering with alternative operating systems on or Macs: how is this duality to be achieved? Both Windows and Mac OS X access hardware resources in different ways, so there's no way literally to turn a Mac into a PC. You can't format the hard drive and install Windows on top of it. There have been hacks to make this possible and to allow an Intel-based Mac to play host two both Mac OS X and Windows, and they've been followed up by more commercial tools. This month, Apple updated its offering, BootCamp, while a small company called Parallels released the final version of its own Windows-on-Mac tool … .

PD places the. Hdd files in your own Library folder. You can move them, but you'll need to let PD know explicitly-it can't resolve aliases, for example. But even so, it's easy to move the. Hdd file off onto an external drive if you don't have enough space on your main hard drive. PD ships with an integrated disk compression tool that runs in Windows to defragment the virtual hard drive, clean out unneeded temporary files and so on. Parallels also supplies a separate utility for creating and modifying hard drive and optical disc images.

 

 

 

 

Parallels Desktop (PD) is very definitely for folk who want to use another operating system on a casual basis. It's benefit of fast access to the guest OS is balanced by reduced performance and limited hardware support. It's not a tool to use if you're a gamer, say, but rather for dipping into that legacy accounting package you're still using after all these years.

That's not to demean PD-getting multiple operating system to operate alongside each other simultaneously remains an impressive technological feat, and Parallels, software is both ingenious and amazingly cheap. PD manages the trick of mediating between guest operating systems, Mac OS X and the hardware they're all running on. The host OS believes its operating alone; the guests each assume they're the only show in town; PD is the magician behind the curtain making it all work seamlessly.

Installation is remarkably straightforward-particularly in comparison with BootCamp.

PD itself is installed in the usual Mac OS X manner. Running it invites you to set up a Virtual Machine-the ersatz PC on which any variety of Windows, of Linux or of a number of other operating systems will be foold into thinking they own. There's no need to re-partition your hard drive-PD creates. Hdd files and ties them into each VM as if they were physical, separate hard disks.

www.appleimac.com

 

www.appleimac.com