إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907
در ??مان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known
در ??یان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش
به ??وبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن
به ??نوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او
به ??دت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که
به ??نوان اولین رمان فارسی
به ??ساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز
در ??ورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویسندگی تعدادی از مقالات
در ??جلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آ?
?ها در زمینه فی
لسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریکن
به ??نوان یک فی
لسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در بین روشن?
?کر??ن و دانشجویان
به ??دت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین
به ??نوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه ت?
?ها به ??نوان یک نویسنده و فی
لسوف ممتاز، بلکه
به ??نوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان
به ??دبیات و فلسفه دارد.
